1. Osłona łańcucha

Trzeba przyznać, że Junak M10 z pełną osłoną łańcucha prezentuje się pięknie. Pod względem estetycznym komponuje się ona z motocyklem idealnie. Niestety jest to chyba jej największa zaleta, a złośliwi powiedzą, że jedyna. Żywotność tego elementu w porównaniu z ówczesną konkurencją faktycznie jest zatrważająco niska. Sam posiadałem przez wiele lat SHL M11 z 1962 roku, w której osłona łańcucha była praktycznie nie zużyta mechanicznie. Wkładki gumowe były tylko do wymiany.
Element nie jest tani a częsta kontrola naciągu łańcuch nie jest rozwiązaniem problemu ani godna takiej klasy motocykla do jakiej aspiruje Junak. O hałasie towarzyszącym podczas jazdy spowodowanym nieco luźniejszym łańcuchem lub nie odpowiednio ustawioną osłoną nie wspomnę. Niestety jeśli chodzi o to drugie, to faktycznie fabryka nie rozwiązała tej kwestii do końca tak jak należy. Możliwe, że kwestię tę miało rozwiązać gumowe złącze mocowane do obudowy silnika, którego Junak się nigdy nie doczekał. Mowa jest o tym w tygodniku Motor nr 29(481) z dnia 16.07.1961. Kopia tego artykułu znajduje się na stronach Stowarzyszenia. Co prawda dodano dodatkowe mocowanie (pojedyncze) osłony do wahacza (od numeru ramy 28000) ale nie zapobiega to skutecznie przed jej skręcaniem się.

Podstawową jednak wadą osłony łańcucha modelu M10 jest jej obły profil, który znacznie ogranicza swobodną i bezkolizyjną pracę łańcucha. Paradoksalnie to co w tej osłonie jest piękne jednocześnie jest kompletnym nieporozumieniem od strony użytkowej. Jak się przyjrzymy innym zamkniętym osłonom łańcuchów, wszystkie posiadają profil prostokątny – odpowiadający profilowi łańcucha. Naturalną rzeczą dla wszystkich łańcuchów jest to, że ich stopień wydłużenia nie jest jednakowy na całej jego długości. Użytkownik musi zatem ustawić zalecany luz w najbardziej napiętym miejscu. Powoduje to, że podczas jazdy łańcuch drga lub faluje ocierając przy okazji o zaokrąglone krawędzie naszej pięknej osłony niszcząc ją z czasem. Producent nie zaopatrzył jej nawet w gumowe odbojniki/ wkładki jak jest to chociażby we wspomnianej wcześniej SHL M11.

Ja chcąc z jednej strony cieszyć się z zainstalowanej osłony a z drugiej nie stresować ewentualnym szybkim jej uszkodzeniem postanowiłem wypełnić ją wewnątrz „wkładką” wygłuszająco zabezpieczającą. Założenie było też takie aby w żaden sposób nie ingerować w konstrukcję osłony. Jako materiału na „wkładki” użyłem węża do paliw i olejów firmy Fagumit o średnicy wewnętrznej 45mm i ciśnieniu pracy 1,0 Mpa (średnica zewnętrzna 56mm). „Wkładki” przed wciśnięciem w miejscach styku ze ściankami osłony przesmarowałem klejem do dętek.