Historia szczecińskiego zakładu we wspomnieniach Wacława Barcikowskiego cz. 4

You are currently viewing Historia szczecińskiego zakładu we wspomnieniach Wacława Barcikowskiego cz. 4

Poznajemy historię Szczecińskiej Fabryki Motocykli, zakładu powstałego na gruzach  Stoewer Werke.

Czwarta część „Wspomnień Wacława Barcikowskiego” którą możemy przedstawić dzięki uprzejmości inż. Mieczysława Walkowa

Dla przypomnienia  lub dla tych którzy nie czytali – Część I, Część II oraz Część III

Wspomnienia cz.IV

ROK 1954

Kierownictwo i aktyw zakładu podejmują energiczna walkę o pełne wykorzystanie powierzchni produkcyjnych.

Oprócz zwiększonych ilości produkcji urządzeń medycznych zakład przejmuje produkcję nadwozi samochodowych i przyczep różnego typu o przeznaczeniu specjalnym.

Projekty konstrukcyjne wykonuje Biuro Konstrukcyjne Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosł w Warszawie. Powstaje również własny Oddział Biura Konstrukcyjnego. Obejmuje w nim pracę obecny dyrektor naczelny mgr inż. B. Prugar Ketling.

Przyczepa do przewozu przewodów elektrycznych produkowana w latach 1953-55
Przyczepa do przewozu przewodów elektrycznych produkowana w latach 1953-55
Inż. Bogusław Prugar-Ketling
Inż. Bogusław Prugar-Ketling

Załoga dla uczczenia święta robotniczego 1 maja podejmuje zobowiązania wyremontowania i oddania do użytku zakładu z przeznaczeniem na Robotniczy Dom Kultury – po zlikwidowanej szkole przemysłowej, zlokalizowanego przy al. Wojska Polskiego nr 184, róg ulicy Unii Lubelskiej.

W wyremontowanym, odnowionym domu znalazły pomieszczenia: przychodnia przyzakładowa z gabinetami: internistycznym, ginekologicznym, zabiegowym, i fizykoterapii, świetlica Związku Młodzieży Polskiej, Klub Techniki i Racjonalizacji, biblioteka, koło sportowe, zespół muzyczny i wzorcowa stołówka prowadzona przez Spółdzielnię Spożywców „Robotnik”. W przychodni  wprowadzono dyżury trwające codziennie od godziny 7.00 do 22.00.

W maju reaktywowana została na terenie zakładu Ochotnicza Straż Pożarna, z ochotników rekrutujących się spośród załogi.
Jej opiekunem i kierownikiem został st. inspektor BHP – Wacław Barcikowski.

Ćwiczenia straży odbywały się w niedziele w godzinach porannych i prowadzone były przez oficerów zawodowej Miejskiej Straży Pożarnej.

W klubie SFM po pracy
W klubie SFM po pracy
OSP w Junaku
OSP w Junaku

OSP wyposażona została w ubrania i w odpowiedni i stałe uzupełniany, sprzęt bojowy.

Jako Stowarzyszeniu Wyższej Użyteczności Publicznej nadano OSP – Statut i powołano w latach następnych prezesa w osobie Mariana Sygulskiego – mistrza Spawalniczego.

Ćwiczenia prowadził ogniomistrz Jan Tałajkowski. OSP brała udział we współzawodnictwie z zakładami na terenie Szczecina.

Wartość produkcji za rok 1953 wyniosła 43,1 mln zł. Stan zatrudnienia – 651 osób.

 

ROK 1954

Profil Produkcji z ubiegłego roku zostaje zachowany lecz następuje systematyczne ograniczenie produkcji sprzętu medycznego.

Powstaje duże biuro konstrukcyjne wraz z prototypownią, wykonującą prototypy nadwozi i przyczep.

Następuje dalszy okres zabiegów o wykorzystanie powierzchni zakładu o niezbędne inwestycje, uzupełnienie parku maszynowego i właściwe wyprofilowanie zakładu.

Dla poparcia powyższych postulatów wysłano delegację przedstawicieli zakładu do tow. Wicepremiera Gede, który godząc się z postulatami delegatów przyrzekł swoje poparcie w odpowiednich szczeblach hierarchii państwowych.

W skład delegacji weszli: sekretarz POP Eugeniusz Łazowski i dyrektor Stanisław Fortuński i inni.

Notuje się poważny wzrost aktywności załogi na odcinku życia kulturalnego i spraw socjalnych. Następuje dalsze uzupełnienie w nowoczesny sprzęt medyczny i leczniczy przychodni przyzakładowej.

Oddano do użytku pokój higieniczny dla kobiet. Przystosowano pomieszczenia w Robotniczym Domu Kultury na niewielki hotel robotniczy.

Otwarto na terenie zakładu sklep spożywczy prowadzony przez Miejski Handel Detaliczny i punkt usługowy napraw obuwia dla załogi. Wydzierżawiano i urządzono (doprowadzono wodę) tereny (obok zakładu) na ogródki pracownicze.

W gabinecie zabiegowym SFM
W gabinecie zabiegowym SFM

Krystalizują się zespoły: taneczny, wokalny, dramatyczny i muzyczny.

W poszczególnych zespołach udział brali: zespół taneczny – Jan Bieniarz, Grzegorz Głowinkowski, Janina Grzesiukiewicz, Wacław Kalmus, Daniela Kotleszka – Grzesiak, Stanisława Michaliszyn – Drążewska, Maria Mozgwa, Lucyna Pyterek – Peta, Alina Śliwa – Głowinkowska.

Zespół muzyczny: Grzegorz Głowinkowski, Jerzy Grzesiukiewicz, Marian Górny, Stefan Łuba, Zenon Nizoń, Adam Samułewicz. Zespół dysponował instrumentami zakupionymi z funduszy rady zakładowej związków zawodowych Metalowców i zakład pracy.

Zespół wokalny: Edward Kustroń, Zbigniew Lubas – kierownik zespołu, Stanisław Łuba, Czesława Matyjaszka – Markocka, Jezry Peta, Lucyna Pyterek – Peta, Krystyna Poradowska, Andrzej Rzicha, Alina Tomczyk – Chudzik, Tadeusz Żmitrowicz.

Począwszy od miesiąca maja odbywały się międzywydziałowe rozgrywki w piłce nożnej.
Rozgrywki odbywały się na boisku sportowym usytuowanym na stronie południowej zakładu.

Roczna produkcja wyniosła 17,2 mln złotych, a stan zatrudnienia to 575 osób.

 

ROK 1955

W kwietniu zakład został przejęty przez Ministerstwo Przemysłu Motoryzacyjnego (?) i w ramach Centralnego Zarządu Produkcji Samochodów – z przeznaczeniem do produkcji motocykli „Junak” 350cm sześciennych.

Opracowane są projekty rozbudowy zakładu, wprowadzenia najbardziej postępowych metod technologii i organizacji pracy.

Zwiększa się poważnie kadra pracowników inżynieryjnych i technicznych. Kilkuletnie starania załogi o wykorzystanie powierzchni produkcyjnych uwieńczane zostały pełnym sukcesem.

Zakład otrzymał perspektywiczne zadania produkcji pojazdów jednośladowych – produkcją 20.000 szt. rocznie!

W czerwcu zakończono produkcje sprzętu medycznego, nadwozi samochodowych i przyczep.

W okres planu pięcioletniego załoga wchodzi z poważną perspektywą pozostania nowoczesnym i czołowym zakładam metalowym na terenie województwa.

Zakład przyjmuje nazwę „Szczecińska Fabryka Motocykli”.
(przypis: oficjalnie zmiana nazwy dokonała się 1 stycznia 1958 roku, patrz kalendarium)

Wejście główne do SFM 1959 r.
Wejscie główne do SFM 1959
Zenon Mrówka
Zenon Mrówka

W dniu 21 grudnia tegoż roku wykonany został przez Wydział Narzędziowni pierwszy detal do motocykla „JUNAK” 350 – podstawka do akumulatora.

W dniu 1 grudnia zakład przyjmuje na stan załogi pierwszego absolwenta Politechniki Szczecińskiej z nakazem pracy – inżyniera Zenona Mrówkę – obecnie (19/3) Gł. Inż. zakładu.

Czołowy członek – organizacji Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) – Naczelnej Organizacji Technicznej w Polsce.

Przy zakładzie w tym czasie powstał Odział Polskiego Towarzystwa Turystycznego i Krajoznawczego. A w Robotniczym Domu Kultury trwają prace nad adaptacją pomieszczeń na przedszkole dla dzieci, a także prace przy adaptacji budynków na kolonijny ośrodek dla młodzieży i dzieci pracowników zakładu.

Ośrodek kolonijny powstaje nad morzem w miejscowości Dziwnów k/Kamienia Pomorskiego.

Roczna wartość produkcji wynosi 36,0 mln zł. Stan zatrudnienia – 578 osób.

 

ROK 1956 i 1957

Brak tekstu wspomnień

 

c.d. nastąpi

Dodaj komentarz