Anatol Weczer (1902–1983) – dziennikarz, fotoreporter.
Anatol Weczer urodził się 25 kwietnia 1902 roku w Warszawie. Tam też ukończył szkołę średnią. W 1938 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz w warszawskiej redakcji łódzkiego „Dziennika Ludowego”.
Po wybuchu wojny wraz ze swoją przyszłą żoną Felicją przebywał na terenie Związku Radzieckiego. Po zakończeniu wojny został mianowany komisarzem ds. repatriacji i wraz z żoną powrócił do zniszczonej Warszawy. W lipcu 1946 roku postanowił osiedlić się w Szczecinie.
Przez niemal dziesięć lat pracował w Zarządzie Miejskim i w Zjednoczeniu Budownictwa Miejskiego. W 1954 roku podjął próby powrotu do dziennikarstwa. Zrezygnował z pisania na rzecz fotografowania. Początkowo fotografowaniem zajmował się wyłącznie amatorsko. Wkrótce jego zdjęcia dokumentujące rozbudowę Szczecina i najważniejsze wydarzenia w mieście zaczęły ukazywać się w prasie lokalnej i ogólnopolskiej.
Był fotoreporterem „Głosu” i „Kuriera Szczecińskiego”. Jako fotograf i autor krótkich komentarzy współpracował z tygodnikiem „Świat” i z magazynem ilustrowanym „Panorama Północy”. Był cenionym korespondentem i fotoreporterem Centralnej Agencji Fotograficznej (CAF). W 1967 roku został laureatem konkursu World Press Photo.
Dorobek fotograficzny Anatola Weczera, na który składa się ponad 10 tysięcy, często unikatowych, fotografii, stanowi bezcenny zapis trzydziestoletniej historii polskiego Szczecina. Obecnie zdjęcia te znajdują się w zbiorach Książnicy Pomorskiej oraz w zbiorach Archiwum Państwowego w Szczecinie.
Zdjęcia publikowane za zgodą Pana Romana Weczera (syna P. Anatola Weczera) ze zbiorów Archiwum Państwowego w Szczecinie.
Biografia zaczerpnięta ze strony encyklopedia.szczecin.pl
